آموزش برنامه نویسی بصورت تئوری و عملی

۲ مطلب با موضوع «مهندسی برق :: PLC :: آموزش» ثبت شده است

برنامه نویسی با PLC

برنامه نویسی PLC :
مهم ترین ویژگی که هر زبان برنامه نویسی PLC بایستی داشته باشد سادگی درک و سهولت استفاده از آن در کارهای کنترلی است. این امر دلالت بر نیاز به یک زبان برنامه نویسی سطح بالا دارد که دستورات آن تا حد ممکن به توابع و عملیات خواسته شده توسط یک مهندس کنترل نزدیک باشد.


امروزه دیاگرام های نردبانی (LADDER) به متداول ترین روش توصیف مدارهای منطقی رله ای تبدیل شده اند.
دیاگرام نردبانی مشتمل بر دو خط قائم است که نمایشگر ریل های توان یا خطوط توان (فاز و نول) می باشند، به اضافه سمبل های مداری که پلکان های نردبان را تشکیل می‌دهند.
این زبان بسیار شبیه به مدارات فرمان در برق صنعتی دارد و همانند کنتاکت های باز و بسته در این مدارات دستورات را اجرا می نماید.

یکی دیگر از زبان های برنامه نویسی PLC ، زبان FBD می باشد که مبنای آن بر گیت های منطقی استوار است.
از مزایای این روش نسبت به زبان نردبانی LAD راحتی کار با آن و طراحی و عیب یابی برنامه نوشته شده است.

ادامه زبان های برنامه نویسی PLC در ادامه مطلب این موضوع :
ادامه مطلب...
۱۴ تیر ۹۶ ، ۲۱:۴۱ ۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰
آرش الف

آشنایی با کنترل کننده های منطقی برنامه پذیر (PLC)

هر سیستم کنترلی را به سه بخش اصلی می‌توان تقسیم کرد : ورودی ، بخش پردازشگر و خروجی. 


سیگنال های ورودی توسط مبدل‌ها که کمیت‌های فیزیکی را به سیگنال‌های الکترونیکی تبدیل می‌کنند ،  فراهم می‌شوند. 

یک سیستم کنترل باید بتواند بر طریقه عملکردی یک فرآیند دخالت و تسلط داشته باشد. این کار با استفاده المان‌های خروجی، از قبیل پمپ‌ها، موتورها، پیستون‌ها، رله‌ها و انجام می‌شود.

یک طرح کنترلی به دو روش قابل اجرا است:

با استفاده از سیستم‌های کنترل غیرقابل تغییر توسط اپراتور و نیز با استفاده از کنترل کننده‌های قابل برنامه‌ریزی.

رله‌ یکی از قطعات مهم در بیشتر سیستم‌های کنترل مدرن است. این قطعه‌ یک سوئیچ الکتریکی با ظرفیت جریانی بالاست. یک سیستم رله‌ای ممکن است شامل چند صد یا حتی چند هزار کنتاکت باشد.

PLC ها به عنوان جانشینی برای سیستم ‌های منطقی رله‌ای و تایمری غیرقابل تغییر توسط اپراتور طراحی شدند تا به جای تابلوهای کنترل متداول قدیمی استفاده شوند. این کار به وسیله برنامه‌ریزی آن‌ها و اجرای دستورالعمل‌های منطقی ساده که اغلب به شکل دیاگرام نردبانی است، صورت می‌گیرد. PLC ها دارای یک سری توابع درونی از قبیل: تایمرها و شمارنده‌ها و شیفت رجیسترها می‌باشند که امکان کنترل مناسب را‏ حتی با استفاده از کوچک‌ترین PLC نیز، فراهم می‌آورند.

یک PLC با خواندن سیگنال‌های ورودی، کار خود را شروع کرده و سپس دستورالعمل‌های منطقی (که قبلاَ برنامه‌ریزی شده و در حافظه جای گرفته است) را بر روی این سیگنال‌های ورودی اعمال می‌کند و در پایان، سیگنال‌های خروجی مطلوب را برای راه‌اندازی تجهیزات و ماشین‌آلات تولید می‌نماید. تجهیزات استانداردی درون  PLCها تعبیه شده‌اند که به آن‌ها اجازه می‌دهد مستقیماَ و بدون نیاز به واسطه‌ های مداری یا رله‌ها، به المان خروجی یا محرک (actuator) و مبدل‌های ورودی (مانند پمپ‌ها و سوپاپ‌ها) متصل شوند.

    plcs7300

ادامه توضیحات در ادامه مطلب

ادامه مطلب...
۰۳ تیر ۹۶ ، ۲۰:۰۸ ۰ نظر موافقین ۲ مخالفین ۰
آرش الف